 Wysłany: Śro 19:34, 11 Sie 2010 Temat postu: |
|||
| .
Polskie kresy na płytach dvd @@@ Trwający ponad 80 minut film pt: "Wilno z okna na Szkaplernej" pokazuje wędrówkę rodowitej wilnianki, która po śmierci ojca, jako kilkuletnie dziecko, w 1954 z matką wyjechała na Ziemie Zachodnie. Po ponad 50 latach wróciła do Wilna i razem ze stryjecznym bratem zaczęła szukać śladów młodości jej rodziców i krewnych oraz swojego dzieciństwa. Tak jak miała szczęście odkryć, że jej stryj nie zginął w bombardowaniu Baranowicz w czasie wojny, a po jej zakończeniu ożenił się i wyjechał w 1945 r. do Polski, tak - dzięki pomocy rektora kościoła NMP Na Piaskach w Wilnie - odnalazła groby ojca i brata oraz dom na ul. Szkaplernej, w którym mieszkała jako dziecko. Film, nagrany w nowoczesnym formacie ekranowym (16:9), pokazuje wędrówkę po cmentarzach, starych uliczkach i zaułkach Wilna, fragmenty liturgii w Kościołach i cerkwiach, a przede wszystkim w kościele franciszkańskim i kaplicy Matki Boskiej Ostrobramskiej. 
Szczegółowe informacje i zamówienia: sokal2@wp.pl tel.660-332-172 @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ Film DVD dla Ciebie Na filmie dvd (28 minut w formacie ekranowym 16:9) niesamowita historia ludzi i cudownego obrazu Matki Boskiej Łaskawej z Tartakowa k/Sokala w woj. Lwowskim 
kilka fotek z tego filmu na stronie: www.rodowy.pl/lukawiec Zamówienia proszę składać pod adresem: sokal2@wp.pl lub telefonicznie: 94-340-60-06 @@@@@@@@@@@@@@@@
|
|||
| Wysłany: Nie 17:01, 14 Lut 2010 Temat postu: Dzieje jednego cmentarza |
|
| Chmurnego ranka 1 listopada 1918r. mieszkańcy Lwowa obudzili się w zajętym w nocy przez Ukraińców mieście. Zaskoczenie faktem szybko mija. Nieliczne załogi polskie organizują obronę. Zewsząd śpieszą ochotnicy, oczywiście bez broni; zdobywać ją będą w walce. Są to dzieci - chłopcy i dziewczęta, dorośli - kobiety i mężczyźni. Najmłodszy ma lat 9. Jeden z nieletnich obrońców to wujek naszego współmieszkańca p. St. Zielonki, 15-letni uczeń gimnazjum T. Szudrawy, jak również jedyny stryjeczny brat piszącej te słowa, młody legionista M..J. Obaj spoczywają w grobach nr 2087 i 1804 na cmentarzu Orląt. 22 listopada, po zaciętych i krwawych walkach Lwów był wolny; o Małopolskę Wschodnią walki z Ukraińcami trwały do lipca 1919r.
Wdzięczni mieszkańcy Lwowa uczcili swych poległych obrońców monumentalnym Pomnikiem Chwały na cmentarzu Orląt. Napis na Łuku Tryumfalnym głosił: "Mortui sunt ut liberi vivamus" co znaczy:"Umarli abyśmy wolni żyli". Dwa kamienne lwy z tablicami: "Zawsze wierny" i "Tobie Polsko" strzegły mogił obrońców miasta. Młodzież szkolna opiekowała się grobami Orląt, zwłaszcza w dni świąt państwowych, jak i Wszystkich Świętych i Zaduszki. Zapalano wówczas liczne świeczki w kolorowych, własnoręcznie sporządzonych lampionach. W roku 1920 Marszałek Piłsudski odznaczył, jako jedyne w Polsce miasto, "Zawsze wierne" (Semper Fidelis) krzyżem Virtuti Militari. Cmentarzowi Orląt nie dano "dożyć" sędziwego wieku. Po wysiedleniu Polaków ze Lwowa po II wojnie światowej, cmentarz zniszczono doszczętnie czołgami, spychaczami, rozwalano pomniki, zasypano gruzami by ślad po nim nie został. Jakby na przekór barbarzyńcom oparł się czołgom i spychaczom Pomnik Chwały z wymownym napisem "Umarli abyśmy wolni żyli" Dziś po latach, dzięki pracownikom "Energopolu" część cmentarza i grobów oczyszczono i odkopano. Z 2.293 grobów ile odkopano, a ile czeka na odkrycie? - nie wiem. Jakże trudno w tych paru słowach opisać bohaterstwo Orląt. " Pośród wichrów i zamieci" (wyjątkowo śnieżny i mroźny listopad) broniły i ginęły na ulicach, parkach i cmentarzach lwowskie dzieci za polski Lwów, dzięki którym mogłam się urodzić i spędzić szczęśliwe, szczenięce lata w tym właśnie mieście. |
|